Trabzon’da Medya ile ilgilenenlerin hep ilk göz ağrısı soldu
Değerli okuyucularımız her hafta bir güncel konu üzerinde çalışmalar derleyerek siz değerli okuyucularımız ile bizlere ayrılan köşede evlerinizde web sayfalarından, iş yerlerinizde teknolojinin ekranlarından ya da yazılı basın olarak ulaştığımız alanlarda toplu mekânlarda Gazetemizin köşesindeki güncel makalemizi okuyarak kendinize göre yorum yaptıklarınıza zaman zaman tanık oluyorum.
Bölgenin ilk göz ağrısı 46 yıllık yaşam mücadelesine yenik düştü; 23 Nisan 1979 Tarihinde yayın hayatına başlayan Karadeniz Gazetesi, Trabzon’un köklü yayın organlarından Karadeniz Gazetesi'nin 31 Mayıs 2025 tarihi itibariyle basılı yayın hayatına son vereceği öğrenildi. Gazete yönetiminin, bu kararı personele tebliğ ettiği öğrenildi. Gelişme, yerel medya camiasında adeta bomba etkisi yarattı.
Gerçekten çok üzgünüm tarihsiz bir üzüntü duydum; Karadeniz Gazetesi kapanıyor. Bugün bir dönemin sonuna tanıklık ediyoruz. 46 yıl boyunca Karadeniz Bölgesine ses olan bu köklü gazete, 31 Mayıs itibarıyla yayın hayatına veda ediyor. Kapanış beyannamesi Basın İlan Kurumu’na sunuldu.
Yerel basın için yalnızca bir gazete değil, bir hafıza, bir okul ve bir emek mücadelesiydi Karadeniz Gazetesi. Her manşetiyle, her satırıyla bu coğrafyaya ayna tuttu. Şimdi ardında büyük bir miras ve silinmeyecek izler bırakarak sahneden çekiliyor. Karadeniz'in sesi bir nebze kısılıyor. Bu gazete de ne ustalar, ne kalemler, ne çıraklar yetişerek buradan öğrendikleri bilgi ve birikimler ile Bölgeye yeni okuyucu kitlesiyle buluşan Gazete isimleriyle ve web sayfalarıyla okuyucularıyla buluştular. Ancak bu gazete sahiplerinin olduğu gibi bu gazetede çalışanların hepsinin pişme mutfağı Karadeniz Gazetesi olarak onların hayata değer katan birer gazeteci olarak meslek edinmelerinde öncülük yaptı.Ben Bu Gazetenin İlk Sayısını Gözümde Canlandırarak Geçmişe yolculuk yaptım,
Karadeniz Gazetesi beni Ortaokul Yıllarıma Götürdü; Aile büyüğümüz 14 Temmuz 2013 yılında aramızdan ayrılan merhum babam Yusuf Özcan şu anki Ortahisar Kaymakamlık ve Ortahisar Belediyesinin olduğu yerde Trabzon Çocuk Esirgeme Kurumunda çalışan babam’dan dolayısıyla İlkokulu Trabzon Şalpazarı Akçiriş mahallesinde okuduktan sonra Ortakulu Trabzon Cumhuriyet Okulunda okumaya başladığım yılların ardından 2. Sınıfa devam ederken dillere destan Avni Aker stadyumu inşaatında hafta sonları 2.buçuk liraya çalışarak okul harçlığımı çıkartıyordum. Merhum Babam ise 31 Mayıs itibariyle kapanma kararı alan bölgemiz genelinde yayın hayatına haftalık olarak başlayan gazeteTrabzon Çocuk Esirgeme Kurumu akşamdan bırakılıp sabah daha okuyucuyla buluşmadan önce ben okuyanlardanım.
Haftalık olarak basılan Karadeniz gazetesinin o ilk yıllardaki kokusunu şimdilerdeki gazete kokusuyla karşılaştırmanın bir anlama yok o yıllar bir daha geriye gelmez. Yazılacak o kadar çok şey var yazılı basın Karadeiz Gazetesi için ancak bana ayrılan köşe bu kadar haftaya bir başka yazımızda görüşmek üzere derken burada siz değerli yazılı basın okuıyucularımıza şunu da belirtmek isterim bizlere haber ve fikirlerimizin yazılmasında öncülük yapan Büyükliman Bölgesinde 22 yıldır zor şartlarda mücadele eden ‘’ Büyükliman Posta Gazetesi merhum kurucularına ve şu an ki işletme sahibi Ahmet Kamburoğlu ailesine teşekkür erdim. Günümüz şartlarındaki yazılı basının durmu ortada diyerek ayrılıyorum şimdilik.
