Mayıs Yedisi, Anadolu’da temizlenmeyi ve arınmayı, bolluk ve bereketi, üremeyi simgeleyen bahar bayramlarından biridir. Gelenek içerisinde baharla gelen yenilenmeyi ve canlanmayı sağlamaya yönelik birçok ritüelin sergilenmektedir. “BU ÖZELLİK TÜRK DESTANLARINDA GÖRÜLÜR” ''MAYIS YEDİSİ'', adını 20 Mayısın Rumi takvimine göre, Mayısın 7 sine denk gelmesinden almaktadır. Orta Asya'dan gelen bir gelenektir. Mayıs Yedisi Şenliği, Terme'den Vakfıkebir'e kadar olan kıyı kesimlerinde kutlanır. Şenlik kutlamalarının en önemlileri, Giresun Aksu, Trabzon Beşikdüzü'nde yapılır. Mayıs Yedisinin anlamı, bahar gelmiş, yayla mevsimi başlamıştır. Kutlamalar, akarsularla denizin birleştiği yerlerde yapılır. Halk, yiyecek ve ineklerini alarak akarsuların denize döküldüğü yerlerde toplanırlar, kemençeler eşliğinde oyunlar oynarlar. Şifa bulmak isteyen hastalar, kısmet bekleyen genç kızlar, çocuğu olmayan kadınlar yöresel kıyafetlerini giyer, Mayıs Yedisi Şenliklerine katılırlar. Süslenen hayvanlar yıkanır ve derece için yarıştırılır. Yaylaya çıkmadan önce, hayvanların yıkanması, hayvanlara sağlık, güç ve enerji verildiğine, kötülüklerden arındırıldığına inanılır. Bazı yerlerde sacayağından geçilerek denize 7 çift,1 tek taş atılır. Sacayağından geçilerek çocukları olmayan kadınların çocuklarının olacağına inanılır, böylece soyun devam edeceği hedeflenir. Bu özellik Türk Destanlarında görülür. 7 çift taşın denize atılması, dertlerin, belaların denize atılması,1 tek taşın denize atılması ise dileklerin yerine getirileceği anlamına gelmektedir.