HAYATI PAYLAŞMAK İÇİN ENGEL YOK!

Vakfıkebir Özel Eğitim Meslek Okulu Öğrencileri tarafından “Dünya Engelliler Haftası” kapsamında hazırlamış oldukları program ayakta alkışlandı. Saygı Duruşu ve İstiklal Marşının okunması ile başlayan programa İlçe Kaymakamı Dr. Hacı Arslan Uzan, Trabzon Büyükşehir Belediyesi Sosyal Hizmetler Daire Başkanı Muharrem Çimşit’in yanı sıra daire amirleri, veliler ve öğrenciler katıldı.  Öğrenciler ve öğretmenler tarafından hazırlanan programda duygu dolu sahneler yaşanırken, öğrenciler hem eğlendi hemde eğlendirdi. Vakfıkebir Özel Eğitim Meslek Okulu Okul Müdürü Sezgin Özdin ve Rehber Öğretmen Hülya Kalender Ayhan günün anlamına ilişkin birer konuşma yaptılar.

“EMEĞİ GEÇENLERE TEŞKKÜR EDİYORUM”

Okul Müdürü Sezgin Özdin yaptığı selamlama konuşmasında; Vakfıkebir Özel Eğitim Meslek Okulu olarak, özel öğrencilerimiz tarafından hazırlanan hazırlanan “Dünya Engelliler Haftası” programımıza hepiniz hoş geldiniz. Okulumuz 5 ilçemize hizmet veren özel eğitim meslek okulu olarak faaliyetlerini yürütmektedir. Öğrencilerimizin gerek akademik anlamda gerek mesleki eğitim alanında toplumsal hayata kazandırılması, akademik çalışmaların yürütülmesi ve ailelere destek olunması anlamında faaliyetlerimizi yürütmekteyiz. Bu noktada bizlerden her türlü desteğini esirgemeyen başta Sayın Kaymakamımıza, Belediye Başkanımıza, İlçe Milli Eğitim Müdürümüze ve özellikle esnaflarımıza teşekkür ediyorum. Ayrıca programımızın hazırlanmasında emek harcayan öğretmenlerimize, idarecilerimize ve öğrencilerimize teşekkür ediyor siz değerli misafirlerimize hoş geldiniz diyorum.

“HER ÇOCUK GİBİ OYUN OYNAMALI, SOSYALLEŞMELİ VE YAŞAYARAK ÖĞRENMELİDİR”

Okulun Rehber Öğretmeni Hülya Kalender Ayhan ise günün anlam ve önemine ilişkin olarak yaptığı konuşmasında; “Her çocuk bir diğerinden farklıdır. Her çocuğun kendine özgü bedensel, bilişsel, sosyal ve duygusal bir yapısı vardır. Bazı çocuklar bilişsel davranışlarda, duyuşsal motor özelliklerde, iletişim becerilerinde ve motor işlevlerde yetersizlik göstermektedir. Bu gelişim alanlarındaki bir ya da birden fazla yetersizlik çocuğu olumsuz yönde etkileyebilmektedir. Gelişim alanlarındaki yetersizliklerinden dolayı olumsuz yönde etkilenen çocuklarda genel eğitim hizmetleri yetersiz kalmakta ve özel eğitim hizmetlerine gereksinim duyulmaktadır. Özel eğitim gerektiren, bir başka deyişle özel gereksinimli çocuklarımız, zihin engelliler, öğrenme güçlüğü olanlar, duygusal ve davranış bozukluğu olanlar, bedensel yetersizliği olanlar konuşma ve dil sorunlular, işitme engelliler, üstün zekalılar ve üstün yeteneği olan ve otizmli çocuklar şeklinde gruplara ayrılabilmektedir. Özel gereksinimli bir çocuğun varlığı özellikle ailede ciddi sorunlara yol açmakta ve özellikle ilk yıllarda çocuğu kabullenmeme ve anne-babanın özellikle birbirlerini suçlaması ve daha ileri aşamalara anne-baba ayrılıklarına yol açabilmektedir. Ayıca çocuk herhangi bir tanı aldıktan sonra yapılması gereken en önemli şey anne-baba olarak nedenler ve niçinler ile uğraşmak yerine durumu bir an önce kabullenebilmek ve "Çocuğum için ben ne yapabilirim?", "Çocuğumun ihtiyaçlarını en iyi şekilde nasıl karşılarım?" düşüncesi içinde hareket etmek olmalıdır.  Özel gereksinimli birey ona anne-babası destek verdiği sürece bağımsız bir birey olabilmektedir. Anne-babalar özel gereksinimli çocuklardan desteği çekmemeli ve onu bağımsız yaşama teşvik etmelidir. Ayrıca yine unutulmamalıdır ki özel eğitim süreklilik isteyen bir süreçtir. Özel gereksinimli çocuklarımız için şunu da unutmamamız gerekir; Özel gereksinimli her çocuk öncelikle bir çocuktur. Özel gereksinimli her çocuk farklılıklarına ve sınırlılıklarına rağmen; her çocuk gibi oyun oynamalı, sosyalleşmeli ve yaşayarak öğrenmelidir. Eğitimlerde de bunlar göz ardı edilmemeli ve çocuğu pasif kılan, ezbere dayanan eğitimler yapılmamalıdır. Tam tersi çocuklar katılımcı, öğrenen, eğlenen ve öğrendiklerini gösteren bir birey olma yolunda desteklenmelidir. Özel eğitim hizmetlerini değerlendirdiğimizde özel eğitimi masa başında birebir verilen bir eğitim hizmeti olarak düşünmemeliyiz. Özel eğitimde bireysellikten amaçlanan bireyin gereksinimleri doğru şekilde tespit edebilmek ve bu gereksinimlerine uygun olarak en etkili ve verimli şekilde ihtiyacı olan eğitimi sunabilmektir. Özel eğitimin temelinde de aile yer almalıdır. Aile özel eğitim sürecinde yer almalı ve eğitimin bir parçası olmalıdır. Ailelerimiz çocuklarının eğitim sürecinde çok kısa sürelerde çok büyük hedefler koymamalıdır. Özel eğitim sürecinde özel eğitim veren eğitimcinin elinde sihirli bir değnek varmış gibi görmemelidir. Özel eğitim süreklilik isteyen bir süreçtir ve hiçbir zaman pes edilmemesi gereken bir süreçtir dedi.”