Bu hafta Muhtarlar günü idi…

Bu yıl ki muhtarlar gününde Muhammet Balta’lar unutuldu…

Trabzon’umuzun evladı Süleyman Soylu’ya teşekkür edildi…

Yöremizin evladı TBMM Çevre Komisyon Başkanı ve AK Parti Trabzon Milletvekili Muhammet Balta ve Belediye Başkanı Muhammet Balta’ya bir teşekkür dahi edilmedi…

Vakfıkebir için elini taşın altına koyan, Mahallelerimiz ve köylerimizden ne talep gelirse, onlar için mücadele verene bir teşekkür çok görüldü…

Öte yandan Belediye Başkanı Muhammet Balta’da unutuldu…

Geçen dönem ve bu dönemde de en büyük yatırımı köy/mahalle yollarına ve sanat yapılarına yaparken, muhtarlar gününde bir teşekkür edilmemesi düşündürücü…

Köy/mahalle yollarına beton-asfalt yol yaptılar…

Sanat yapıları ile köy/mahalle yollarını daha güzel hale getirdiler…

Şehir merkezinden daha fazla, en büyük yatırımı köy/mahallelere yaparken, dernek başkanı İzzettin Çilingir’in, muhtarlar adına aldıkları yatırımlar için bir teşekkür dahi etmediler…

Teşekkür etmek, o insanı onure etmektir…

Teşekkür etmek, yapılan işin olumlu yapıldığını gösterir…

Birilerine teşekkür edilirken, başkalarını unutmamak gerekir…

Yapılan yatırımlar ne çabuk unutuldu bu ilçe de…

Herkes Belediye Başkanı’nı eleştirdi, köy/mahallelere çok fazla yatırım yaptın diye…

Şimdi gelinen nokta bu…

Şimdi teşekkür etmedin, yarın bir istek olduğunda nasıl yanına gidebileceksin…

Eleştirmek, insanların daha güzel işler yapmasıdır. Kendilerini düzeltmeleridir…

Bizler de eleştiriliyoruz, ama yinede demiyoruz neden eleştiriliyoruz diye…

Eleştiri olmadığı yerde bir problem var demektir…

*******************

Pandemiden dolayı sınıflar kapatılıyor…

Sınıfta iki öğrenci pozitif çıktığında, o sınıf kapatılıyor.

5. Günde test alınıp negatif çıkması durumda, o sınıf tekrar yüz yüze eğitim-öğretime başlıyor…

Artık çocuklarımıza korumamız gerekli…

Çocuklarımıza da bulaşıyor…

Maske, mesafe ve temizlik…

Okula giden çocuklarımızı nasıl mesafe kuralı uygulanacak…

Sınıfta 2’şerli, 3’erli oturulurken, teneffüs zili çaldığında ise oyun oynamaya başlıyorlar…
Veliler endişeli...

Çocuklarımız ise korkar duruma geldi…

Temizlik diyoruz ama personel yok…

Okullar, okul aile birliklerinden karşılıyorlar. Okul aile birliği ise işadamlarından ve velilerden yardım talep ediyor. Nereye kadar işadamları ve veliler karşılayacak ki…

Herkes çok zor durumda…

Piyasalar her geçen gün zam haberleri ile yankılanıyor…

Artık insanlar alıştı…

Her gün zam zam zam…

Alım gücü düştü.

Yapılan işler durdu.

Piyasa sıkıntılı artık para bile dönmeme noktasında…

İş olacak ki işveren maaş ödeyecek, iş olmazsa işveren nasıl ödeme yapacak…

Nereye gidiyoruz, bizleri ne bekliyor, yaşayıp göreceğiz…